پيام‌هاي ارسالي
+
[تلگرام]
محشور يا مشهور!!
دکتر محمدجعفر طالب پور
اول:
محرم فرارسيد و همه ي ارادتمندان اهلبيت(ع) کمر همت بسته و چشم اميد دارند که به برکت اقامه ي عزاي امام حسين(ع) بر معرفت شان به معارف ناب اسلامي افزوده شود و عمل شان به سلوک و سيره ي حسيني پررنگ تر شود.
در اين ميان بزرگواراني به مدد نوع نوکري و خدمتي که به اين دستگاه باعظمت دارند، بيشتر در مرعي و منظر مردم اند و به لطف امام حسين(ع) گاه به تابلوي هيات داري و نوکري تبديل شده اند. مداحان و مديحه سرايان اهلبيت(ع) و همچنين مديران و پيشکسوتان هيات مذهبي از اين گروه اند.
دوم:
اگر در احوالات پيرغلامان امام حسين(ع) و آنانکه هياتي بودن را از محضرشان مشق گرفته ايم، اندکي تامل کنيم، عناصري چون "اخلاص"، "معرفت" و ... در نوع ارادتمندي شان و صدالبته در زندگي شخصي و اجتماعي و رفتار هياتي شان پررنگ بوده است. آرزوي شان زندگي حسيني بوده و سعادت شان را در حسيني وار مردن بوده و در قيامت هم چشم اميدشان به مولاي شان امام حسين(ع) بوده است. خوشبختانه هنوز هم کم نيستند مداحان بااخلاص و پيشکسوت تان مخلصي که در سپهر "اخلاص" و "معرفت" و ... هرکدام ستاره اي پرفروغ اند. آنانکه دعاي روز و شب شان و از صميم قلب شان اين است که در دنيا و آخرت با حسين(ع) و خاندان پاکش، "محشور" شوند.
اگر اين نوکران بااخلاص و ارادتمندان بامرام را شهرت و آوازه اي است و در بين مومنين "مشهور" شده اند، از آن جهت است که تلاش کرده اند تا در دنيا و آخرت با حضرات معصومين "محشور" شوند.
سوم:
نگاه ابزاري به مسايل ديني و مذهبي از جمله هيات هاي مذهبي، يکي از آفت هايي است که متدينين را تهديد مي کند. ضمن احترام و قدرشناسي صفا و خلوص قاطبه مداحان و نيت خالص مسئولان و پيشکسوتان هيات مذهبي که قطعا تلاش ارزشمندشان در اقامه عزاي اباعبدالله الحسين(ع) و ترويج معارف ناب شيعي ماجور است، بايد اعتراف کرد که ورود افرادي به اين عرصه، نه از باب طلب "محشور" شدن که به هوس "مشهور" شدن دور از احتمال نيست. قليل افراد شهرت طلبي که از عواطف پاک و باور ناب و ارادتمندي عامه مردم به سالار شهيدان و به تبع آن احترام و پاسداشت نوکران حضرت سوء استفاده مي کنند و از آن دکاني براي تامين منافع خود بهره مي گيرند!!
چهارم:
بايد بخاطر سپرد که بر اساس معيارهاي مذهبي و اسلامي، شهرتي واقعي و ماندگار است که برخاسته و نشات گرفته از اخلاص و معرفت و مرام حسيني باشد. بايد سره را از ناسره تشخيص داد و قول و عمل همه در ترازو و محک پايبندي به سيره حسيني سنجيد. آنانکه در طول سال حشر و نشري با آرمانهاي امام حسين(ع) ندارند و تنها در ايام محرم به قصد کسب شهرت و جستن اسم و رسم، خودي نشان مي دهند، نمي توانند و نبايد تابلو و الگويي باشند براي عموم عزاداران و دوستداران حسين(ع).
... براستي ما در ايام محرم دنبال "محشور" شدن با امام حسين(ع) هستيم يا هدف مان تنها "مشهور" شدن است و بس!؟؟؟
همابانو
96/8/3
